بررسی حذف رنگ‌های آزو از محلول‌های آبی با استفاده از بیومس جلبک قهوه‌ای سیستوسیرا ایندیکا

زمینه و هدف: آلودگی پساب بسیاری از صنایع نظیر صنعت نساجی به‌دلیل دارا بودن رنگ زیاد یکی از معضلات مهندسین بهداشت محیط است. در این مطالعه بیوجذب دو رنگ آزو، مشکی مستقیم 19 و قرمز مستقیم 23 روی جلبک قهوه‌ای سیتوسیرا ایندیکا مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: به‌منظور پایداری و افزایش ظرفیت جذب، بیومس تحت پردازش با کلراید کلسیم قرار گرفت. تأثیر پارامترهای بهره‌برداری نظیر زمان تماس،pH ، غلظت اولیه ی رنگزا و اثر مقدار بیوجاذب در حذف رنگزا بررسی گردید. اندازه‌گیری‌ها توسط اسپکتروفتومتر انجام شد. تعادل و سینتیک جذب با مدل های ایزوترم و سینتیک تطبیق داده شد و حداکثر ظرفیت جذب محاسبه گردید. یافته‌ها: مطالعات سینتیکی نشان داد که فرآیند بیوجذب این رنگ‌ها در مدت زمان 120 دقیقه به تعادل رسیده (3/89 درصد رنگ قرمز مستقیم 23 و 02/69 درصد رنگ مشکی مستقیم 19 حذف شد) و از مدل شبه درجه دوم پیروی می‌کنند. بیشترین ظرفیت جذب در pH 5 (mg/g 4/2) حاصل گردید. با افزایش غلظت اولیه هر کدام از محلول‌های رنگی و کاهش دوز بیومس جلبکی میزان ظرفیت جذب کاهش می‌یابد. مطالعات ایزوترم نیز نشان داد که بیوجذب این رنگ‌ها با مدل فروندلیچ تطابق دارد. نتیجه‌گیری: بیوجذب رنگ‌های آزو انتخابی روی بیومس جلبک سیستوسیرا ایندیکا سریع بوده و می‌توان با تعیین شرایط بهینه زمان تماس، pH، غلظت اولیه رنگ و دوز جاذب، از جلبک سیتوسیرا ایندیکا به‌عنوان یک جاذب ارزان برای حذف رنگ‌های آزو از محلول‌های آبی استفاده کرد.